อ่าน 167,591 ครั้ง

ฮิรางานะเป็นตัวอักษรสำหรับแสดงภาษาญี่ปุ่น ประกอบด้วยอักษรทั้งสิ้น 46 ตัว โดยแต่ละตัวจะมีเสียงเฉพาะตัวนั้นๆ เมื่อนำฮิรางานะมาเรียงต่อกันเป็นคำ ก็จะออกเสียงตามตัวอักษรนั้นๆ เช่น

に(ni) + ほ(ho) + ん(n) -- > にほん(nihon)

ซึ่งแตกต่างกับอักษรภาษาไทย (ก ข ค ..) หรืออังกฤษ (a b c ..) ซึ่งมีพยัญชนะและสระ และหากนำมาเรียงต่อกัน ก็จะได้เป็นคำซึ่งออกเสียงตามวิธีผสมอักษร

ฮิรางานะมีจำนวนไม่แตกต่างจากอักขระในภาษาไทยและภาษาอังกฤษมากนัก จึงใช้เวลาในการศึกษาจดจำไม่นาน แต่เนื่องจากเป็นอักษรที่ไม่คุ้นเคย ดังนั้น ในตำราเรียนภาษาญี่ปุ่นสำหรับชาวต่างชาติเกือบทั้งหมด จึงเริ่มสอนโดยการแทนฮิรางานะด้วยตัวอักษรด้วยภาษาอังกฤษ (โรมาจิ) หลังจากนั้น จึงจะเริ่มจำฮิรางานะ คาตาคานะ และคันจิ ตามลำดับ

เสียงของฮิรางานะ

ฮิรางานะมีเสียงสระ 5 เสียง คือ

และประกอบด้วยแถวที่เป็นต้นเสียง 10 แถว คือ

และตัวสะกด 1 ตัว คือ ん = n

เมื่อนำแถวที่เป็นต้นเสียง (10 แถว) มารวมกับเสียงสระ (5 เสียง) ฮิรางานะจึงควรจะมีทั้งสิ้น 50 ตัว

แต่ฮิรางานะบางตัว มีการออกเสียงเปลี่ยนไปตามกาลเวลา จนไปคล้ายกับเสียงของฮิรางานะตัวอื่น ทำให้ไม่สามารถแยกแยะได้

ในสมัยเอโดะจึงได้มีการยกเลิกฮิรางานะบางตัวที่ออกเสียงซ้ำกับตัวอื่นทิ้งไป ทำให้ปัจจุบัน ฮิรางานะในแถว や (Y) จึงมีเพียง 3 ตัว และแถว わ (W) มีเพียง 2 ตัว รวม 45 ตัว และรวมกับตัวสะกด ん (n) เป็น 46 ตัว

ดูวิธีอ่านออกเสียงฮิรางานะเป็นภาษาไทย ในบทที่ 6

เสียงขุ่น (dakuon)

เป็นการเปลี่ยนเสียงโดยการเติมสัญญลักษณ์ ゛ เรียกว่า 濁点 (dakuten) หรือเรียกอย่างไม่เป็นทางการตามรูปทรงของสัญญลักษณ์ว่า tenten หรือ chonchon ตามหลังอักษรในแถว 「か」 「さ」 「た」 「は」

หรือโดยวิธีเติมสัญญักษณ์ ゜ เรียกว่า 半濁点 (handakuten) หรือเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า maru ตามหลังอักษรในแถว 「は」 เพื่อให้เกิดเสียงที่เปลี่ยนไปจากเดิม

ดูวิธีอ่านออกเสียงขุ่น/กึ่งขุ่นเป็นภาษาไทย ในบทที่ 6

เสียงควบ หรือเสียงเพี้ยน (youon)

คือการนำอักษรที่ออกเสียง 'i' เช่น き, し, ち, ..... มาผสมกับอักษรในแถว ya คือ や, ゆ, よ ที่แปลงรูปอักษรให้ตัวเล็กลงเป็น ゃ, ゅ, ょ เพื่อให้เกิดการออกเสียงควบกล้ำกันระหว่างสระ 2 ชนิด (เช่น i+a, i+u, i+o)

ดูวิธีอ่านออกเสียงควบเป็นภาษาไทย ในบทที่ 6

คำศัพท์คำเสียงควบ

• จากคุณ :
  
  

  
  

พบ 57 ความเห็นในบทเรียนนี้

123456>6

pageviews 8,320,689