เราทุกคนก็เหมือนก้อนดินแค่ก้อนหนึ่ง

เปราะบาง ไร้ค่า ไร้ความหมาย

อ่อนแอเหมือนโคลน ไหลไปตามทางเรื่อยไป

เมื่อน้ำแห้งไป ก็แตกระแหง

มีพลัง เพียงแค่แรงเดียวที่ยึดเรา

เหนี่ยวรั้ง เราไว้ ให้กล้าแข็ง

รวมผู้คนมากมาย ให้ทรงพลังแข็งแรง

รวมเม็ดดินทุกเม็ด ให้เป็นแผ่นดิน

เราก็รู้ พ่อต้องเหนื่อยสักเพียงไหน

ต้องลำบากใจกาย ไม่เคยสิ้น

เพราะพ่อรู้ พ่อคือ พลังแห่งแผ่นดิน

ให้เราพออยู่พอกินกันต่อไป

หากจะหาของขวัญ ให้พ่อสักกล่อง

เราทั้งผอง จะพร้อมกันได้ไหม

บวกกันเป็นดินเดียว ให้พ่อได้สุขใจ

ไม่ต้องเหนื่อยเกินไปอย่างที่เป็นมา

ช่วยกันทำความดี ให้พ่อได้สุขใจ

ไม่ต้องเหนื่อยเกินไป อย่างที่แล้วมา